تحلیل غیرخطی چیست؟

در آیین نامه های قدیمی ( استاندارد 2800 ) طراحی سازه با فرض خطی بودن ساختمان انجام می شود و از تحلیل های خطی که رابطه بین نیرو و تغییر مکان را خطی در نظر میگیرد بهره می برند. 
اما همانطور که می دانیم ساختمان در اثر زلزله پس از محدوده خطی وارد حوزه غیرخطی می شود و رابطه بین نیروی برش پایه و تغییرمکان مرکز جرم بام از حالت خطی خارج شده و غیرخطی می گردد.
در تحلیل های خطی با استفاده از ضریب رفتار( R ) میزان برش پایه طراحی در حد خطی کاهش میابد و سازه با این برش پایه کاملا خطی تحلیل و طراحی می شود و انتظار می رود که سازه بقیه برش پایه را در محدوده غیرخطی با تشکیل مفاصل پلاستیک مستهلک کند.
اما چون تحلیل مورد استفاده خطی بوده نمی توان کنترل کرد که آیا این مقدار نیروی برش پایه واقعا در حوزه غیرخطی مستهلک می شود یا خیر. 
در نسل جدید آیین نامه ها که فلسفه طراحی لرزه ای بر اساس عملکرد مطرح می شود برای رسیدن ساختمان به سطح عملکرد مورد نظر نیاز به ارزیابی دقیق ساختمان است که این ارزیابی دقیق نمی تواند با تحلیل های خطی ( اعمال ضریب R ) انجام شود.
در تحلیل های غیرخطی رفتار واقعی سازه با در نظر گرفتن ورود آن به حوزه غیرخطی و تشکیل مفاصل پلاستیک به طور کامل مورد ارزیابی قرار می گیرد.